Kategorie: Samochody od A do Z
MECHANIKA ZAWIESZENIA SAMOCHODU
Mechanika zawieszenia samochodu oparta jest na teorii drgań. Ścisłe matematyczne ujmowanie drgań, którym podlega poruszający się samochód I jego elementy, jest sprawą trudną i złożoną. Dlatego też w praktyce nie popełniając istotnych błędów wprowadza się liczne uproszczenia w rozważaniach, w stosunku do rzeczywistego układu. Rozpatrując samochód jako obiekt podlegający drganiom rozróżnia się w nim: masy uresorowane, których ciężar przenoszony jest przez zawieszenie; należą do nich silnik, nadwozie i wszystkie elementy podwozia sztywno z nim związane, w tym również i rama jeśli samochód ją ma; ponadto do mas uresorowa- nych zalicza się osoby jadące samochodem, ich bagaż oraz przewożony ładunek, masy nieresorowane, do których należą zawieszenie i wszystkie elementy związane przez nie z masą uresorowaną, czyli koła jezdne z piastami i bębnami hamulcowymi, osie lub mosty napędowe z przekładnią główną.
MASY NIERESOROWANE
Masy nieresorowane opierając się o nawierzchnię drogi poprzez sprężyste ogumienie, mogą wykonywać ruchy niezależne od ruchów masy uresorowanej. Wielkość wzajemnych przesunięć tych dwóch mas jest uwarunkowana konstrukcją zawieszenia oraz osi samochodu.Masy uresorowane samochodu mogą wykonywać dowolne ruchy.Analizując ruchy samochodu w odniesieniu do przestrzennego układu współrzędnych prostokątnych okazuje się, że wszelkie możliwe rodzaje ruchów i drgań, którym podlega samochód, dąją się sprowadzić do sześciu możliwych, a mianowicie do przesunięć wzdłuż trzech osi wzajemnie prostopadłych lub obrotów wokół tych osi.
UKŁAD O WIELU STOPNIACH
Są to: przesunięcia liniowe:’wzdłuż osi poziomej w kierunku jazdy, (x) — szarpanie samochodu, wzdłuż osi poziomej prostopadłej do kierunku jazdy (y) zarzucanie boćzne.wzdłuż osi pionowej (z) —. unoszenie i opadanie, oraz ruchy obrotowe:osi x — kołysanie poprzeczne, wokół osi y — kołysanie podłużne,wokół osi z — zarzucanie. Samochód jest wprawdzie układem o wielu stopniach swobody, lecz poglądową analizę charakteru drgań masy uresorowanej samochodu można oprzeć na najdalej posuniętym uproszczeniu i założyć umownie, że samochód stanowi układ drgający o jednym tylko stopniu swobody.
UPROSZCZENIE
Uproszczenie takie jest o wiele bardziej słuszniejsze niż na pozór się to wydaje. Wynika to z okoliczności, że w nowoczesnym samochodzie osobowym o wysuniętym do przodu silniku i sięgającym daleko za tylną oś bagażniku, lub w autobusie czy samochodzie ciężarowym w pełni załadowanym, biorąc praktycznie przednie i tylne zawieszenie stanowią niezależne układy drgające.Drgania swobodne masy uresorowanej. Samochód rozpatrywany jako układ drgający o jednym stopniu swobody składa się ze skupionej masy -m (kG • seka/cm], która co do wielkości równa się masie uresorowanej samochodu może wykonywać tylko ruchy, pionowe (tj. wzdłuż osi z — oraz ze sprężyny o twardości c [kG/cm].
TWARDOŚĆ ZAWIESZENIA
Twardość c zawieszenia (sprężyny) przedstawia łączną sprężystość wszystkich, elementów zawieszenia oraz sprężystość ogumienia.Statyczna strzałka ugięcia zawieszenia (sprężyny) — s [cm] jest to jej ugięcie pod działaniem ciężaru G [kG] masy uresorowanej. Ujmując inaczej statyczna strzałka ugięcia zawieszenia stanowi różnicę wysokości środka’ ciężkości masy uresorowanej między , położeniem równowagi. oraz położeniem uniesienia masy resorowanej w którym siła sprężystości zawieszenia równa jest zera (Ps =* 0). Związek między statyczną strzałką ugięcia (s) i twardością zawieszenia (c) określa zależność s = G/c [cm]. Ponieważ G == m • g (gdzie: g — przyspieszenie ziemskie [cm/seka]), a więc s — = /7i-g/c [cm].